W czasie przedwiosennych porządków wreszcie odnalazłam zagubioną kilka lat temu w czasie przeprowadzki mapę Paryża. Niezwykłą mapę, pamiątkę po moim pradziadku, który trafił do stolicy Francji w czasie I Wojny Światowej. Pomimo swego dostojnego wieku, mapa  trzyma dobrą formę, ba nawet lepszą niż wiele innych, solidnie wyeksploatowanych w czasie naszych podroży. Pradziadkowa mapa bez problemu spełniłaby swoją rolę i wiek później, tak niewiele się zmienił się od tego czasu układ miasta. Przenosząc się jednak w drugą stronę w czasie o niecałe sto lat nie rozpoznalibyśmy obecnie nam znanej stolicy Francji.

Na początku drugiej połowy XIX wieku, wzorem naszego króla Kazimierza Wielkiego, który zastał Polskę drewnianą a pozostawił murowaną (teoria tylko i wyłącznie na użytek niniejszego tekstu, po prostu ładne porównanie :-), Napoleon III postanowił, wychodząc naprzeciwko swoim wielkomocarstwowym ambicjom, zmienić pamiętający jeszcze Średniowiecze Paryż w nowoczesną światową metropolię. Zadanie to zlecił ówczesnemu prefektowi departamentu Sekwany, baronowi Georges Eugène Haussmann.

Baron Haussmann przeprowadził nawet nie lifting, ale całkowitą przebudowę urbanistyczną i modernizację Paryża. To właśnie niemu miasto zawdzięcza obecne swoje oblicze. W przeciągu niespełna dwudziestu lat przebudowane zostało 60% powierzchni wyburzając połowę budynków. Stawianie nowych podlegało bardzo rygorystycznym normom. Wysokość budynków miała być jednakowa i nie przekraczać  20 metrów. Same budowle musiały być spójne stylowo i architektonicznie. Likwidacja labiryntów średniowiecznych uliczek miała wyeliminować dotychczasowe doskonałe warunki dla budowy w mieście barykad i organizacji zbrojnych powstań. Projekt „nowego” Paryża opierał się na  geometrii. Powstały szerokie aleje, parki, place, od których promieniście rozchodziły się szerokie ulice  oraz dwa szeregi biegnących okrężnie bulwarów. Miasto wzbogaciło się wtedy o ponad 95 km nowych ulic, tysiące nowych budowli i … fortyfikacje. Zostało też pokryte  sieć wodociągów a długość sieci kanalizacyjnej zwiększyła się sześciokrotnie. Ta druga pozostaje, po kilku remontach, nadal w użyciu. Zaniedbany Paryż stał się miastem czystym i uporządkowanym.

 Przebudowa miasta budziła wątpliwości ówczesnych Paryżan. Baron Haussmann został zdjęty ze swego stanowiska w 1870 roku. uważano go za  rozrzutnego. Przyjaciół też nie sobie nie przysporzył  z powodu licznych eksmisji i zamiany Paryża na wiele lat w wielki plac budowy. Aby jednak uhonorować jego zasługi  jeden ze zbudowanych z jego inicjatywy bulwarów nosi jego imię. I tylko  kręte uliczki i stare kamienice, które można jeszcze oglądać na wyspie Cité, w dzielnicy Marais, albo w Dzielnicy Łacińskiej pozwalają na wyobrażenie sobie francuskiej stolicy sprzed wielkiej urbanistycznej rewolucji.

A powyżej jedna ze strona pradziadkowej mapy. Póki co zastanawiam się, którą stroną do góry włożyć ją do antyramy, obydwie prezentują się równie efektownie.

źródło zdjęć: https://www.trussel.com/parismaps/jle043.htm, https://www.lib.utexas.edu/maps/historical/colbeck/paris_revolution.jpg , https://www.iub.edu/~paris10/ParisOSS/D3Haussmann/d2HiggonetRightist_Politics.html, https://ciekawostkihistoryczne.pl/2012/10/17/paryz-miasto-zbudowane-na-gruzach/