Czy wiecie, że jednym z najbardziej znanych na świecie francuskich słów jest koniak (cognac)? Zimną porą jak znalazł na rozgrzewkę i przetrawienie ciężkich, kalorycznych zimowych potraw. Kontakt organoleptyczny z tym słynnym winiakiem pozostawiam Wam. Ja natomiast, w ramach mojego francuskiego alfabetu, dorzucam szczyptę teorii.

K jak Koniak

Pomimo, że koniak natychmiast kojarzy się z Francją, nie został on wynaleziony przez Francuzów lecz przez … Ormian! Tak jak nie każde wino musujące jest szampanem, tak nie każdy winiak/ brandy może nosić dumną nazwę koniak. Jego nazwa jest zastrzeżona dla trunku produkowanego w okolicach miasteczka Cognac, w regionie Charente. To tam możecie zwiedzić piwnice najsłynniejszych producentów zastawione rzędami dębowych, wypełnionych po brzegi beczek. Nie byle jakich beczek! Do ich ręcznej produkcji można użyć drewna z jednego lub dwóch gatunków ponad stuletnich, zdrowych i suchych dębów pochodzących z jednego regionu. Drzewo jest cięte na kloce wysokości beczki, rąbane na kawałki i suszone przez kilka lat. To właśnie w dojrzewaniu w tych beczkach tkwi tajemnica koniaku. Początkowo bezbarwny napój nabiera z biegiem lat i dziesięcioleci coraz ciemniejszego koloru i coraz bardziej złożonego aromatu.

W produkcji koniaku używa się tylko trzech określonych odmian białych winogron przede wszystkim ugni blanc zwanej Saint-Emilion. Powstałe z nich wino jest dwukrotnie destylowane. Efektem drugiej destylacji jest przeźroczysty destylat o mocy około 70%. Przelany do beczek winiak dojrzewa nawet 50 lat! Wtedy to osiąga on najwyższą jakość. Ostatnim etapem jest mieszanie, gdyż zawartość jednej beczki nie jest jeszcze koniakiem. Informację o wieku koniaku znajdziecie na  butelkach ukrytą w następujących skrótach:

V.S. (Very Special) lub *** – destylaty leżakujące w dębowych beczkach co najmniej dwa lata
V.S.O.P. (Very Superior Old Pale) lub Reserve – oznacza co najmniej cztery lata leżakowania
X.O. (Extra Old), Vieille Reserve lub Napoleon destylaty co najmniej sześcioletnie (Napoleon przynajmniej czteroletni).
Vintage – tzw. rocznikowe, gdzie rok opisany na butelce oznacza rok zabeczkowania najmłodszego destylatu.
Hors d’Age – „wiekowe” destylaty tak stare, że nie sposób określić ich wieku, lecz przeważnie przynajmniej 10-letnie.

Santé!

Od 1936  roku koniak wyróżniony jest znakiem AOC. Jeszcze przed pierwszą wojną światową pijano go rozcieńczony wodą jak obecnie whisky. Alkohol ten jest trunkiem serwowanym najczęściej jako digestif (po posiłku) lub ewentualnie jako poprawiający apetyt aperitif. Jak zgodnie z zasadami savoir-vivre należy się nim delektować  możecie się dowiedzieć tutaj.

Najbardziej znane koniakowe marki to: Hennessy, Matrell, Remy Martin,Otard, Corvoisier na czele ze słynnym Napoleonem. Legenda głosi, że Napoleon odwiedził składy w Bercy pod Paryżem należące do panów Gallois i Courvoisier i zabrał kilka baryłek koniaku na wyspę św. Heleny. Poczęstował nim angielskich oficerów, którzy nazwali go Napoleon.

Pineau des Chrentes

O ile o koniaku wszyscy prawie słyszeli, to grupa osób, które miały okazję poznać i skosztować Pineau des Chrentes jest z pewnością dużo mniej liczna. A szkoda. Ten pyszny napój to mieszanka koniaku o mocy 60% z poprzedniego rocznika wymieszana z sokiem z winogron z regionu Charente dojrzewająca przez rok. Dobrze schłodzony Pineau jest doskonałym aperitifem. Doskonale pasuje też do owocowych deserów. Oznaczony symbolem AOC jest pysznym pomysłem na prezent z podroży w ten zakątek Francji.

źródło zdjęć: Photo credit: @lattefarsan via Foter.com / CC BY-SA, https://pixabay.com/pl/koniak-beczka-alkohol-vintage-371752/, https://pl.pinterest.com/pin/375909900116976517/